VERONIKIN RUBAC – VOLTO SANTO

Veronikin rubac je naziv za onu “pravu sliku” Kristova lica koja je – po legendi – ostala otisnuta u rubac što ga je žena iz Evanđelja, koju je Krist izliječio od krvarenja, dala Kristu dok je nosio križ na Kalvariju, da bi njime obrisao znoj s lica. Kao relikvija pod imenom Volto santo (tal. Sveto lice”) bila je u crkvi sv. Petra u Rimu predmet velike pobožnosti hodočasnika, osobito nakon godine 1216., kad su uz njeno štovanje bili podjeljeni oprosti.
Hodočašća su pridonijela da se je u XVI. i XV. stoljeću popularizirao ikonografski tip ove rimske relikvije, koja je nestala prilikom pljačke Rima godine 1527. U ikonografiji bitan je element Kristovo frontalno, znojno i okrvavljeno lice, okrunjeno trnovom krunom, otvorenih očiju i valovito spuštenih pramenova kose, naslikano na kvadratnom ili pačetvornom rupcu. Često rubac drži objema rukama pred sobom Veronika ili ga nose dva anđela ili sv. Petar i Pavao.

tekst: leksikon ikonografije, liturgike i simbolike zapadnog kršćanstva, KS 1990.